Прысуд

Непрызнанасць – не д’яблава кара,
А надзеі лядзяш сярод зім.
Непатрэбна нам многа Ікараў:
І адзін стаў вядомы не ўсім.

Мой сорак пяты лёс

Мігцяць ліхім калейдаскопам
Непадуладныя гады,
І налятаюць думкі скопам:
Міне жыццё, а што тады?…

Рождественский экспромт

Как звезда над Землёй – Рождество,
Вечной жизни небесный посланник.
В этом зале опять торжество,
Ожил стих здесь и песня, и танец.